Bir öğle yemeği mantısı

Günaydın blogseverlerim❣️ İki gündür sessizliğin hakim olduğu blogumda bugün tabuları yıkıp hasta kimliğimi kapının ardında bırakarak sizlere dönme gereksinimi duydum. Bugün bir öğle yemeğini arkadaş grubuyla yemenin verdiği hazzı sizinle paylaşmak istedim. Çok kalabalık bir çevrem yoktur. Biraz kendi halinde yaşamayı severim ve birazda sakinliği. Kalabalık ortamlar bana göre değildir az ve öz arkadaşlıklarım vardır. Bu dünyamı biraz değiştirmek için blogumda sizlerle olma şansı yakaladım diyebilirim. Bu güzel aile günler birbirini kovaladıkça genişliyor daha da bi güzelleşiyor sanırım yıllarca kendime haksızlık etmişim. Aslında kalabalık yoğun arkadaşlıklar beni her zaman korkutmuştur. Bu korkunun sonucu yalnız kalmış bir çok sorunumu derdimi kendi içimde halletmeye çalışmışımdır bu nedenle hastalıklar peşimi bırakmama da ısrarlı olmuştur. Sizler bana iyi geliyorsunuz uzaklarda bir arkadaş bir el var olduğunu bilmek insanın yüzünü güldürmüyor değil. Benim gibi bir çok insan vardır kendi dünyasına kapanan umarım bu yazımı görür ve o dünyadan kendilerini arındırmaya başlarlar. Elbette ara sıra kendi kendine kalmak ister insan fakat bu genellemeye girince boğmuyor değil. Ne kadar çok tatlı kalabalık o kadar çok neşe. Her şehirde bir öğle yemeği her yemekte bir mantı 🙈 Bir öğle yemeği mantısında buluşmak dileğiyle sevgiler ❣️☺️